Aktualnosci

Od niedawna nasza szkoła uczestniczy w spotkaniach Młodzieżowego Panelu Dyskusyjnego (Youth Panel). To grupa 20 młodych ludzi powołana z inicjatywy Polskiego Centrum Programu Safer Internet. Jest ono częścią ogólnoeuropejskiego programu, zajmującego się profilaktyką i edukacją w zakresie bezpieczeństwa w Internecie. W jej skład wchodzi min. Fundacja Dzieci Niczyje – zajmującą się ochroną oraz pomocą dzieciom i młodzieży, a także NASK (Naukowa Akademicka Sieć Komputerowa).

Pierwsze spotkanie odbyło się 4 marca 2013r. Pojechaliśmy na nie z naszym opiekunem p. Żanetą Misiak, w następującym składzie: Ula Giersz (kl. Vb), Julia Durajczyk (kl. Ibg), Rafał Grabowski (kl. IIbg), Antoni Łukaszewicz (kl. IIIbg) oraz Paweł Łochowski (kl. IIIbg). Spotkaliśmy się w restauracji Hard Rock Cafe w Warszawie. Spotkanie prowadziła pani Ewa Dziemidowicz z Fundacji Dzieci Niczyje. Miało ono charakter organizacyjny, ale omawialiśmy także kilka innych kwestii. Opiniowaliśmy edukacyjny filmik używany do zajęć z młodzieżą, a następnie dyskutowaliśmy o wydawanej przez fundację gazecie „Numa Numa”. Mieliśmy także okazję wyrazić swoje zdanie na temat Internetu, możliwości i zagrożeń z nim związanych, a także o jego przyszłości. Spotkanie przebiegało w miłej i twórczej atmosferze. Mieliśmy okazję poznać i dyskutować z uczniami z warszawskich szkół, interesującymi się tymi zagadnieniami.

Kolejny raz spotkaliśmy się 25 marca 2013r. Na początku mieliśmy zrelacjonować nasze wrażenia po przeczytaniu gazetki „Numa Numa” . Prowadząca podziękowała nam za uwagi i obiecała, że wykorzysta je do modyfikacji. Jednak najciekawszy punkt programu był dopiero przed nami. Było to spotkanie z p. Łukaszem Foksem z firmy Microsoft. Zapoznał nas ze swoją pracą i opowiedział jakie szkoły należy wybierać, aby w przyszłości pracować w branży komputerowej. Był czas na pytania, dzięki czemu usłyszeliśmy mnóstwo ciekawych informacji, zarówno o samej firmie Microsoft, jak i o świecie technologii. Na koniec prowadząca p. Ewa Dziemidowicz zapowiedziała, iż na następnym spotkaniu czeka nas niespodzianka. Niestety, będzie ono dopiero w maju.

Osobiście uważam, że Młodzieżowy Panel Dyskusyjny jest świetnym pomysłem. W końcu to młodzież najczęściej korzysta z Internetu. Poza tym, fundacja skupia się głównie na edukacji młodzieży szkolnej. Z niecierpliwością czekam na następne spotkania!

Antoni Łukaszewicz, kl. IIIbg

przeprowadzony przez Martę Kijo, uczennicę klasy I a gimnazjum

Zespołu Szkół nr 2 w Konstancinie-Jeziornie

M.Kijo: Z czego czerpie Pan pomysły do pisania i rysowania?
R.Kosik: Z całego życia. Zbieram doświadczenia z całego życia i później przetwarzam je. Wychodzi jakaś historia. Nie opisuję historii prawdziwych, tylko je wymyślam - od początku do końca.

M.K: Kim jako mały chłopiec chciał Pan zostać w przyszłości?
R.Kosik: Pisarzem.

M.K: Czy planuje Pan dalszą część cyklu Felix, Net i Nika?
R.Kosik: Tak, ja nawet już piszę. Jak stawiam ostatnią kropkę w części dziesiątej, to zabieram się do pisania jedenastej. Czasem zdarza mi się zrobić jeden dzień przerwy.

M.K: Jaki będzie miała tytuł następna cześć ?
R.Kosik: Jeszcze nie wiem. Najpierw piszę książkę, a potem do niej tytuł, bo nie wiem o czym ta książka ma być, jak zaczynam pisać. (Tytuł)„Świat Zero” już na samym końcu pisania wymyśliłem.

M.K: Która część cyklu Felix, Net i Nika podoba się Panu najbardziej?
R.Kosik: Wszystkie mi się podobają,  ale chyba (najbardziej) bym wymienił części:  „Trzecia kuzynka”, „Teoretycznie możliwa katastrofa”, „Pałac snów”, „Pułapka nieśmiertelności”. Te cztery chyba najbardziej.

M.K: Który bohater podoba się Panu najbardziej ?
R.Kosik: Nie mogę mówić, bo się obrażą pozostali.

M.K: O czym ma być kolejny tom cyklu Felix, Net i Nika?
R.Kosik: Jeszcze nie wiem. Mam pomysł na start. Jak powiem – zapeszę, ale będzie raczej mniej Science Fiction. Będzie ( książka) obyczajowa, żeby odetchnąć po „Świecie Zero”.

M.K: Dlaczego takie imiona : Felix, Net i Nika?
R.Kosik: By nie urazić przypadkiem żadnego dziecka, czytelnika.

M.K: Jakie lubi czytać Pan książki?
R.Kosik: Głownie Science Fiction, poza tym czasem zdarza mi się przeczytać kryminał i literaturę popularnonaukową, żeby sobie podbudować wiedzę.

M.K: Kto jest ulubionym Pana pisarzem?
R.Kosik: Stanisław Lem. Na pierwszym miejscu. Zdecydowanie.

M.K: Jakie jest Pana ulubione miejsce do pisania?
R.Kosik: Piszę głównie przy moim biurku, w moim zaśmieconym gabinecie J. Ale zdarza mi się wyjść z laptopem i pisać w kawiarni.

M.K: Czy ma Pan jakieś rytuały związane z pisaniem?
R.Kosik: Czasem palę fajkę. Zwykle zaczynam od wypicia kawy i obejrzenia „Joe Monster’a”.  Potem biorę się do pisania.  Muszę się trochę odprężyć, żeby się pozbyć z głowy tego co mi się nazbierało od wczoraj.

M.K: Czy chciałby mieć Pan tak jak ja, znowu 13 lat?
R.Kosik: Nie, może jak będę miał 50, to będę chciał mieć wtedy 30lat. Jak na razie jest mi dobrze.

M.K: Jakim był Pan uczniem?
R.Kosik: Raczej kiepskim, tak ledwo przechodziłem z klasy do klasy. Nie uczyłem się prawdę mówiąc. Zacząłem się uczyć dopiero pod koniec podstawówki czy szkoły średniej, jak egzaminy się zbliżały. Niestety zajmowałem się innymi rzeczami J.

M.K: A lubił Pan chodzić do szkoły?
R.Kosik: Nie… Strata czasu J

M.K: Miał Pan jakąś szkolną miłość?
R.Kosik: Tak… Ona o tym nie wiedziała. Jak powiem, to ona o tym się dowie i…

M.K: Jaki był Pana ulubiony przedmiot?
R.Kosik: ZPT :  zajęcia praktyczno-techniczne : wiercenie, przybijanie, piłowanie. To było fajne.

M.K: Zmieniłby Pan coś w swoim życiu?
R.Kosik: Gdybym mógł się cofnąć w czasie i coś zmienić, cofnąłbym się o tydzień i kupił kupon totolotka z poprawnymi numerami.

M.K: W jakim wieku jest Pana syn i co lubi  czytać?
R.Kosik: 16 lat prawie ma i  lubi czytać tez fantastykę, głownie klasykę fantastyki.

M.K: Co chętniej Pan robi : pisze czy rysuje?
R.Kosik: Chętniej piszę. Rysowanie jest powiedzmy dodatkiem. Ja lubię sobie rysować np. takie rzeczy jak projekt samochodu nowoczesnego, budynku. Ale to nie nadaje się do zastosowania.

M.K: Skąd czerpię Pan inspirację i wiedzę do pisania?
R.Kosik: Z całego życia, czytam też książki, czasopisma : „Wiedza i Życie”, „Świat Nauki”. Oglądam programy. Jak mnie coś zainteresuje, zaczynam działać po stronach specjalistycznych, sięgam po książki. Najważniejsze w Science Fiction jest mieć ogólny ogląd świata i wiedzieć, gdzie się znaleźć. Informacje szczegółowe.

M.K: Od jak dawna Pan pisze?
R.Kosik: Zacząłem jak miałem 6 lat J. Pisałem historyjki przygodowe. Pierwsze opowiadanie udało mi się wydać w 2000 roku, w „Nowej Fantastyce”.

M.K: Co lubi Pan robić w wolnym czasie?
R.Kosik: Chodzę na siłownię, jeżdżę na rowerze, czytam książki, dłubię sobie w  warsztaciku - kolejne modyfikacje w samochodzie, rysuję,  oglądam filmy.

M.K: O czym Pan marzy?
R.Kosik: To o czym marzę, to się stanie za rok. O kolejnej książce na przykład. Nie… , no nie powiem o czym marzę.

M.K: Czy lubi Pan jeść ciasta?
R.Kosik: Nie jem słodyczy, staram się nie jeść słodyczy.

M.K: Jakiej muzyki lubi Pan słuchać?
R.Kosik: Elektronicznej, rocka, dubstepu.

M.K: Skąd się wzięła miłość do motoryzacji?
R.Kosik: Lubię mechanizmy, zwłaszcza te sprawy, lubię majsterkować i lubię sprawne maszyny. Jak byłem małym dzieckiem, było trochę inaczej. Nie mogłem pójść sobie do sklepiku kupić zestawu Lego,takiego resorowca, więc sam sobie konstruowałem samochody, z rzeczy jakie były w domu. Myślę, że z tego się wzięło to, że wiem jak taki samochód powinien działać. Interesuję się motoryzacją.

M.K: Co lubi Pan jadać na śniadanie ?
R.Kosik: Nie lubię śniadań, zasadniczo mógłbym jeść 4 albo 5 obiadów dziennie. Jeżeli śniadanie - to angielskie, do łóżka. Inaczej mi się nie chce.

M.K: Czy podobał się Panu film (zrobiony na podstawie Pana książki?)
R.Kosik: Żaden autor nie będzie zadowolony z filmu, który powstał na podstawie jego książki, ponieważ nie zgadza się to chociaż z wizją którą autor miał podczas pisania. Pół na pół. Ważne, że się podoba widzom.

Konstancin, 12 listopada 2012, Zespół Szkół nr 2

16 marca 2013 roku odbył się X Festiwal Małych Form Teatralnych zorganizowany przez Konstanciński Dom Kultury. Uczniowie naszej klasy wraz z panią Katarzyną Tyc przygotowali przedstawienie pt. „Śpiąca królewna”. W jury zasiadali profesjonalni aktorzy, którzy z uwagą śledzili grę na scenie.

Nasza klasa wystąpiła jako pierwsza. Wszyscy byliśmy bardzo zdenerwowani. Staraliśmy się wypaść jak najlepiej. Kwestie były wypowiadane wyraźnie i z uczuciem. Po uśmiechniętych twarzach na widowni, a także pośród jury, mogliśmy odczuć, ze przedstawienie bardzo się podobało. Na zakończenie otrzymaliśmy pamiątkowe dyplomy i drobne upominki.

To było dla nas ciekawe doświadczenie. Nasz kolega, Benio Chromiński otrzymał nagrodę za kreację aktorską.

Emilka Sobocińska klasa III b

Dnia 21 marca 2013 roku odbył się w naszej szkole Międzynarodowy Konkurs „Kangur Matematyczny”. Wzięło w nim udział siedmiu uczniów z naszej klasy:

Zuzanna Potrzebowska
Emilia Sobocińska
Dawid Bogucki
Benedykt Chromiński
Marcel Chwiałkowski
Eryk Kucięba Kirk
Stanisław Wiśniewski

Test składał się z 24 zadań konkursowych o różnym stopniu trudności. Do każdego zadania podanych było pięć możliwych odpowiedzi, z których tylko jedna była poprawna.

Wyniki konkursu zostaną przysłane do szkoły w maju. Trzymamy za siebie kciuki. Mamy nadzieję, że uzyskamy jak najlepsze wyniki.

Marcel Chwiałkowski klasa III b